متن شعر ترانه خادم کوچک
جسارتا خودم دو سال پیش گفتم
یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیشکی نبود
زیر گنبد کبود یه گنبد طلایی بود
کنارش گلدسته و ساعت و نقاره خونه
حوض و فواره و ایوون طلا ، سقاخونه
آدما با چشمای خیس همه در راز و نیاز
صدای اذونه و صفهای زیبای نماز
چند تا گل دسته زیبا وایستاده رو ایوناش
قد کشیده و بلند می گن سلام به مهموناش
سلام ای زائرا و مهمونای امام رضا
همتون خوش اومدید به شهر مشهد الرضا
یکی بود ویکی هست در رو گناهکارا نبست
راه ناامیدی آدمای خسته رو بست
پناه کبوترای نا امید و بی پناه
راه هر کی که تو دنیا شده درمونده راه
آره اینجا شده خونه همه بی خونه ها
شده آشیونه کبوترا ، بی دونه ها
خونه چشم امید هر مریض چشم به راه
قصر زیبای گدایی که شده یه پادشاه
سلام ای زائرا و مهمونای امام رضا
همتون خوش اومدید به شهر مشهد الرضا
مهمونا ی این خونه مسافرای عاشقن
راهی از هر جای دنیا سوی مشهد اومدن
آسمون این حرم نداره شب نداره ماه
آخه خورشید امام هشتمِ چراغ راه
هر طرف نگاه کنی تابش نور و آیینه
هر کجا پا بذاری یه راهنما و خادمه
آقایی که لباس مشکی داره با یه کلاه
یدونه چوب پره دستش نشون ما میده راه
سلام ای زائرا و مهمونای امام رضا
همتون خوش اومدید به شهر مشهد الرضا
چه قشنگه دعا خوندن توی این صحن و سرا
کنار ماشینا و ویلچرا و کبوترا
همیشه تو خواب و بیداری دارم یه آرزو
که بگیرم کنار چشمه زمزمت وضو
لباس خادماتو بپوشم و مثل اونا
با یه چوب پر قشنگ کمک کنم به مهمونا
یا امام رضا قبول کنین بشم خادمتون
پاک کنم خاک قدمهای همه زائراتون
سلام ای زائرا و مهمونای امام رضا
همتون خوش اومدید به شهر مشهد الرضا
شاعر : سید علی موسوی نژاد
